Fractie CDA Oirschot-De Beerzen in het Oirschots Weekjournaal 28-7-2021

Huizen in plaats van koeien in de wei… Vega in plaats van vlees… Bij diverse media en politieke partijen beperkt de visie op landbouw zich tot minder staarten. Het voedt een schijnbare keuze tussen stad en platteland. Een onterecht en onverstandig frame.

De veestapel in Nederland neemt af. Dat is een gegeven als gevolg van beleid en het grote aantal stoppers (geen opvolging en door overheidsingrijpen). Ook in de gemeente Oirschot zijn het afgelopen jaar door deelname aan de saneringsregeling varkenshouderij en het vervroegde verbod op pelsdierhouderij diverse veehouderijbedrijven definitief gestopt. Veel stallen zijn of worden gesloopt. Een tendens die zich de komende jaren doorzet. Ondanks dat onze boeren de meest efficiënte en milieuvriendelijkste ter wereld zijn, is de impact van de veehouderij op ons kleine land te groot geworden. Dit brengt ons overigens tot de kern van de discussie: de aarde zucht onder de ongebreidelde bevolkingsgroei met een stijgend welvaartsniveau. Zit daar niet het grootste knelpunt?

Minder vee is voor het CDA geen doel op zich, maar het onvermijdelijke gevolg van de ruimteclaim van verstedelijking op schaarse grond. Deze verandering kan alleen met perspectief voor onze boeren en tuinders. Het buitengebied kan namelijk niet zonder. De agrosector is onmisbaar in een circulaire en klimaatneutrale economie, een gezond voedselsysteem en een coöperatieve samenleving. Het is een sector die investeert voor de samenleving. Emissies zijn flink teruggebracht. Antibioticagebruik tot een minimum beperkt. Met aanleg van landschapselementen wordt ingezet op meer biodiversiteit. Helaas hebben veel Nederlandse boeren moeite om een eerlijke boterham te verdienen. Dat is ook het gevolg van het motto “meer en groter” van de laatste decennia, aangezet door overheden, banken, exporteurs en supermarkten. De marge voor de boer is steeds kleiner: hij krijgt wat er overblijft nadat alle andere schakels in de keten zijn bediend. Schaalvergroting, ruilverkaveling, modernisering, intensivering, “nooit meer honger”. Het is ten koste gegaan van de bestaanszekerheid, ons landschap en de waardering voor de boer.

In dit licht heeft de Tweede Kamerfractie met het Wetenschappelijk Instituut van het CDA een hernieuwde visie op landbouw gepresenteerd: Perspectief voor boeren; nieuwe wegen naar een toekomstbestendige agrarische sector. Met dit visiestuk biedt het CDA een eerlijk en positief toekomstperspectief voor de boeren in Nederland. Pijnlijke besluiten worden niet uit de weg gegaan. Politieke moed is namelijk hard nodig om daadwerkelijk iets te betekenen voor de landbouw. Veel boerenfamiliebedrijven worden in hun voortbestaan bedreigd omdat er geen opvolger klaarstaat. Dat komt mede door wispelturig overheidsbeleid. Een familiebedrijf investeert voor de lange termijn, maar wordt steeds geconfronteerd met telkens nieuwe, vaak knellende regelgeving. Daar is geen bedrijf op te bouwen. Het CDA zet in op sturen op maatschappelijke doelen in plaats van het telkens opleggen van regels met controledwang. Dat geeft vertrouwen en ademruimte voor boeren. Het is hard nodig dat de maatschappelijke bijdrage van de agrarische sector meer plek krijgt in het verdienmodel. Dan worden boeren beloond voor hun investeringen in het landschap, de zorg en voedselzekerheid. Wie rood staat, kan immers niet groen doen. Daarom pleit de visie onder meer voor Van regelzucht naar ademruimte en Van marktwaarde naar maatschappelijke waarde.

De CDA-kernwaarde ‘rentmeesterschap’ staat daarbij centraal. Een rentmeester gaat met gezond boerenverstand te werk: hij weegt alles nuchter af, laat zich niet meeslepen in de waan van de dag en houdt het oog gericht op de langere termijn. Een rentmeester heeft historisch besef: hij heeft voeling met de geschiedenis van de mensen, de natuur en het land dat hij in bruikleen heeft. Een rentmeester heeft empathie met de ander: hij houdt rekening met de draagkracht van mensen en hun leefomgeving. Het werken aan een toekomstbestendige agrarische sector met een eerlijk verdienmodel voor boeren vraagt om het maken van keuzes. Maar de afgelopen jaren is het landbouwdebat in versneld tempo gepolariseerd geraakt. Met als gevolg dat we niet vooruitkomen. Dit is niet in het belang van de natuur, het klimaat en ook niet in het belang van de boer. Slechts 20 procent van de boeren zegt zeker te zijn dat ze door willen met hun bedrijf, terwijl er op dit moment al een nijpend tekort is aan broodnodige bedrijfsopvolgers en personeel in de land- en tuinbouwsector. Ook in de gemeente Oirschot. Landelijk verdienen 1 op de 11 gezinnen de kost in de agrosector. Behalve werken op de boerderij gaat dat onder meer om agrarische dienstverlening, distributie en de veevoerindustrie. De krimp van de veehouderij raakt hen ook.

Willen we de boeren en hun gezinnen perspectief bieden, is het essentieel dat de samenleving zich verantwoordelijk voelt voor de transformatie van de agrarische sector. Dat is niet alleen aan onze boeren en tuinders. Ook hier geldt: samen doen!

Fractie CDA Oirschot-De Beerzen

secrcdaoirschot@gmail.com

Lees verder in het Oirschots Weekjournaal