Het is ongetwijfeld met de beste bedoelingen gemaakt, maar van deze korte film krijg ik kromme tenen. Promofilmpje VVD
Twee narrige oude knarren die in hun opmerkingen niet veel verder komen dan het niveau : “Da is toch niks..” vind ik behalve te stereotiep ook beledigend voor de oudere mens in onze samenleving. Alsof oudere mensen geen oog hebben op noodzakelijke vernieuwing , politiek en maatschappelijk. Ik ken ouderen genoeg in mijn omgeving die met een reëel kritisch oog kijken naar wat in onze gemeente speelt en daar een goed onderbouwde mening aan geven.
Irritant hinderlijk vind ik de opmerking over de zwangerschap van de vrouw waarover men zo hartelijk roddelt. Dat ze zwanger is vinden de mannen geen bezwaar, maar dat ze fractievoorzitter is vinden ze wat hoog gegrepen. Voor zover ik weet is mevrouw lijsttrekker en geen fractievoorzitter. . maar over die verwarring zal ik niet struikelen.
De opmerking van de man aan tafel: wringt mijn tenen in een nog grotere kromme kramp. Vol motiverend vuur weet hij zijn partijgenoot te vertellen dat zij zich niet gek moet laten maken:
“… dat krijg je in die Brabantse buurtcafés …” is arrogant stigmatiserend. En het eerste dat me als
kijker naar dit kleine verhaal te binnen schiet is: ga daar dan niet heen! En als je toch naar zo’n ‘Brabants Buurtcafé’ gaat, probeer dan het aanwezige publiek te overtuigen van je kracht, vertel van je intenties en dat je er ook voor de ouderen in onze gemeente bent.
Behalve mijn kromme tenen schoten mijn hersenen plotseling in een knoop, want aan het eind komt de fractievoorzitter, ehhh… excuus de lijsttrekker nog even aan het woord. En daarmee veranderde de korte speelfilm in een kort wervende promo. Het meest stuitende vind ik dat de partij met de sfeer van deze promo een jonge vrouw die bereid is de nek uit te steken en zich met veel energie inzet voor haar idealen, compleet te kakken zet.
Dat men aan het slot met elkaar het glas heft vind ik ’n schoolvoorbeeld van:
“Men dronk een glas, men deed een plas en alles bleef gelijk het was”.
Op mijn lijst favoriete korte films komt deze productie niet voor. Maar dat had u al begrepen, vermoed ik zo.
Jan Van Der Avort Debije