Wat te doen wanneer je in de loop der jaren politiek dakloos bent geworden?
Jezelf in geen enkele politieke partij meer kan vinden.
Ook niet een beetje.
Vertrouwen bent kwijt geraakt.

Wat als je politiek ziet als een pot met knikkers allemaal gerangschikt op één kleur en ow wee wanneer één knikker uit de pot het anders in gaat kleuren.

Kritiek in ‘eigen gelederen’ wordt opgevat als zijnde: ‘jammer een afvallige’ met als gevolg verstoting uit de pot met knikkers.

Wat als het al lang niet meer over de knikkers zelf gaat maar steeds meer over het spel knikkeren en dat spel over de hoofden van burgers wordt gespeeld.

Er gesproken wordt over: je bent links, rechts of midden terwijl dat al jaren geen keuze meer is en je erg veel moeite moet doen om alle knikkers van elkaar te kunnen onderscheiden.

Je ongevraagd wordt ingedeeld bij de ‘linkse kerk’ terwijl je overtuigd atheïst bent.

Je geacht wordt een ‘gezamenlijk’ doel na te streven, ook al wordt het doel niet genoemd.

Wat als je knikkeren eigenlijk maar een ouderwets spel vindt dat iedere keer weer in een zogenaamd ‘nieuw jasje’ wordt gestoken.