’Out of the box’ denken is nodig, concludeert de fractie van Sociaal Progressief Oirschot na de informatie- en discussieavond over wonen afgelopen woensdag bij ’t Zand.

Goede en scherpe vragen kwamen er uit het publiek afgelopen woensdagavond in Het Zand, op de avond die Sociaal Progressief Oirschot organiseerde over ‘Woningbouw in Oirschot’. En dat was precies de bedoeling volgens raadslid Pieter van Loon. Het onderwerp trok 70 belangstellenden. Vier sprekers, waaronder Pieter, kregen kort het woord en de rest van de avond was voor vragen. En die kwamen er: over schaarste en voorrang voor Oirschottenaren, over hoe je als (oud) Oirschottenaar ooit weer terug kunt nadat je voor een woning hebt moeten uitwijken naar een andere gemeente, over een gezonde mix van jong en oud in de nieuwbouwwijken, over betaalbare huur- en koopwoningen voor benedenmodale inkomens en niet alleen bouwen in het hogere segment, over levensloopbestendig bouwen, over waar de 10 miljoen van de verkoop van het oude Gemeentelijk woonbedrijf is gebleven, en over hoe het komt dat het allemaal zo lang duurt.

Het “Out of the box” denken kwam ook uit het publiek. Er werd verwezen naar flexibele en tijdelijke oplossingen die relatief snel gerealiseerd zouden moeten worden voor spoed-zoekers. Heeft Oirschot bijvoorbeeld al eens gedacht aan tijdelijke boot-woningen op het kanaal? En de plaatsing van tijdelijke, flexibele woningen, tiny houses ? Hoe kijkt de wethouder hier tegenaan?

Naast Pieter van Loon en wethouder Machielsen gaf ook Maurice Brouns van Wooninc een presentatie over hun positie en plannen in Oirschot. Wooninc heeft bijna 1000 huurwoningen in Oirschot en De Beerzen. Hun opdracht bestaat niet alleen uit nieuwe huurwoningen toevoegen aan het Oirschotse woningbestand, maar vooral ook uit verduurzaming van de bestaande huurwoningen. Uit Utrecht deelde dhr. Roelofsen zijn visie op de woningbouwaanpak in Oirschot: in vergelijking met Utrecht valt het hier nog mee. Hij was niet alleen gecharmeerd van de mooie leefomgeving hier maar ook van ons Actieplan Wonen, “iets om jaloers op te zijn”.

Oplossingen voor de korte termijn hebben de vier sprekers echter niet: tussen reguliere planvorming en oplevering van de woning zit maar liefst zeven jaar. Dat heeft volgens wethouder Machielsen vooral ook te maken met landelijke huisvestingswetgeving. De wethouder zegde wel toe de input uit het publiek mee te nemen. Bijvoorbeeld voor jongeren uit Oirschot die moesten uitwijken naar Tilburg of Eindhoven. Zij willen op grond van hun sociale binding meer kans krijgen om terug te keren naar Oirschot. “Zo kun je nooit teruggaan naar het dorp waar je geboren bent” verzuchtte de vragenstelster.

De wethouder legde verder uit dat schaarste een juridische term is, het hangt af van het aantal maanden tussen inschrijving èn de sleutel krijgen. Maar ja, inwoners zien dat er meer dan 2500 belangstellenden waren voor slechts 47 woningen op Barcelona en dàt beleven zij als schaarste. Voorts vertelt hij dat de wooncrisis een landelijk probleem is. Er is gebrek aan doorstroming en het bestand aan goedkopere woningen is steeds kleiner geworden, o.a. door opkoop van beleggers. “In de huidige tijd is een koopwoning een verdienmodel geworden” en dat vindt de wethouder een ongewenste ontwikkeling. Maatregelen als zelfbewoningsplicht zijn al genomen in Oirschot. Het Actieplan Wonen voorziet voor Oirschot in 1250 nieuwe woningen vóór 2030. En daarvan is 40% sociale huur- en sociale koopwoning, dus de gewenste mix. De overige nieuwe woningen worden ontwikkeld en gebouwd in de vrije sector (lees projectontwikkelaars). Machielsen vindt verder dat we tegenwoordig veeleisend zijn met onze woonwensen. Mensen zouden vooral moeten kopen naar hun eigen portemonnee en niet alleen maar hopen op financiële constructies om bijvoorbeeld starters te subsidiëren. Uit de zaal klinkt echter nadrukkelijk de vraag of de bovengenoemde 10 miljoen van het oude Woonbedrijf hier niet aan besteed mag worden. Wat hebben we tot nu toe gedaan met dat geld en wat gaan we daar binnenkort mee doen? Heel duidelijk was de wethouder hier niet over: “ Er is al best wat besteed voor woningbouw, er is wat zeker geoormerkt maar ik weet niet precies hoeveel er nu nog in de pot zit”. En hij blijkt geen voorstander van flexibele concepten zoals tiny houses. Voor jongeren en senioren in Oirschot liggen oplossingen dus nog ver(der) weg. Sociaal Progressief Oirschot benadrukte dat het zich zal blijven inzetten voor dit maatschappelijk vraagstuk en daarnaast meer aandacht te vragen over de besteding van die 10 miljoen gemeenschapsgeld. Kunnen we daarmee meer huur- en koopwoningen realiseren voor modaal en beneden-modaal?

De fractie van Sociaal Progressief Oirschot