De Enck.. eens het cultureel hart van Oirschot wat met veel passie voor cultuur door lokale ondernemers in 2004 is opgericht en veel verder en geestverruimender reikt dan alleen de opklapstoeltjes bij een voorstelling van de plaatselijke toneel-en dansvereniging.
De gemeenteraad heeft zich vanaf het begin op het standpunt gesteld dat er geen structurele subsidie naar De Enck mocht gaan. Iedereen die enigszins bekend is met de theaterwereld weet dat zoiets onmogelijk is. Door structureel subsidie te weigeren en de stichting af en toe zwembandjes toe te werpen wanneer het bijna leek te verzuipen heeft de gemeenteraad van Oirschot het voor elkaar gekregen wat weinig andere gemeenten hen heeft voorgedaan:
“Het laten verzuipen van Theater De Enck door cultuur louter en hardnekkig te zien als een verdienmodel en als niet noodzakelijk en onbelangrijk in de kasboeken letterlijk weg te cijferen”.
Dorpshuis. Ik begrijp de huidige borstklopperij van sommige politieke partijen dan ook nog steeds niet. De beloofde subsidie tot 2025 (!) lijkt een behoorlijk bedrag maar op zichzelf staand wanneer je de vergelijking maakt met andere gemeenten: zeker geen pot met goud aan het einde van de regenboog. Mijn vrees is dat ondanks alle fantastische inspanningen van de huidige stichting, dezelfde gemeenteraad die Theater De Enck zonder pardon heeft laten verzuipen, hun wens voor een ‘dorps-of buurthuis’ kracht bij gaat zetten met allerlei voorwaarden en gemiep over de subsidie en zich vooral zorgen lijkt te maken over een biljart en de kopjes koffie.
“Hoe hoog je ook reikt. Het plafond wordt bepaald door de politiek die simpelweg voor cultuur, met in de hoofdrol het Theater, in Oirschot weinig tot niets over heeft maar wel hard roept en gilt om een ‘thuis’ voor plaatselijke verenigingen”.
Blijft onverlet dat ik de stichting een warm hart, succes en vooral heel veel geduld toewens de komende maanden.
Ursula Willemse
