Voor de zoveelste keer is beleid vastgesteld door de Gemeenteraad zonder dat men echt naar de inhoud kijkt. Vaak wordt er van uitgegaan dat de voorbereidingen zo goed zijn dat alles wel aan de wet getoetst is, en dat terwijl een wethouder al meermaals heeft aangegeven dat Oirschot zich niet aan de wet hoeft te houden en lokaal beleid boven de wet gaat. Hier zijn de nodige artikelen al over geschreven door diverse advocaten: iedereen, ook de gemeenten en de ambtenaren, hebben zich in eerste instantie aan de wetten van de Staat der Nederlanden en aan de Internationale Wetgeving te houden! Zo ook in Oirschot.

De voorliggende vraag is nu waarom wordt er in Oirschot en de Kempen de drempels voor aanvragers zo gemaakt dat mensen geen voorzieningen en/of financiële ondersteuning aan kunnen vragen en deze krijgen? Door beleidsmedewerkers van Maatschappelijke Dienstverlening (verantwoordelijk voor de Bijzondere Bijstand) is bij bezwaarprocedures al meermaals toegegeven dat de regels zo gemaakt zijn dat niemand gebruik kan maken van wettelijk vastgestelde rechten in de sociale wetgeving. De bezwarencommissie aan haar kant geeft aan dat haar opdracht is te kijken of het beleid wel goed gevolgd wordt; zij kijken dus niet of de wet wel goed uitgevoerd wordt.

Het is een taak van de lokale overheid er voor te zorgen dat de belangen van de inwoners zo goed mogelijk gediend worden. Maar in plaats van de inwoners hun rechten te geven lijkt het er hier heel sterk op dat de overheid juist wil voorkomen dat mensen hier aanspraak op maken en daarmee uit de rotzooi kunnen komen, geen schulden te hoeven maken en echt hun leven kunnen leiden. Hoog in de wetten staat dat iedereen gelijk is en moet kunnen participeren in de samenleving, maar het lijkt er sterk op dat ook deze wetgeving hier niet wordt gehouden. Dit moet duidelijk veranderen en ook Oirschot heeft zich in eerste instantie aan de wetten te houden. De eerste stap hierbij is alle drempels, die voorkomen dat mensen hun rechten halen, op te ruimen. En de smoes dat het geld kost gaat niet op: voor Bijzondere Bijstand krijgt de gemeente jaarlijks een budget en dat is nog nooit helemaal opgemaakt; vaak zelfs moet hier geld van teruggestort worden naar het Rijk. Wat is nu beter, geld teruggeven aan het Rijk of voorkomen dat inwoners financieel in de problemen komen?

Als iemand geen mogelijkheid tot participeren in de samenleving heeft holt diens kwaliteit van leven achteruit. Eenzaamheid slaat dan toe en het welzijn verdwijnt, en dat is net wat we niet moeten willen. Vaak is hier sprake van niet meer deel kunnen nemen omdat het geld ontbreekt. Hier is sprake van emotionele en financiële verwaarlozing. Zogenaamde voorliggende voorzieningen, zoals de Zorgverzekeringswet, die niet alles betalen zijn niet voorliggend, Zelfs Maatschappelijke Dienstverlening heeft in haar brochures staan dat als iemand financieel in nood komt doordat die hulp(middelen) niet kan betalen, recht heeft op Bijzondere Bijstand. Diverse wetten geven aan dat de overheid waar van toepassing dient te faciliteren. Alleen….dat gebeurt in Oirschot niet. Wederom een schending van de Nederlandse Wetgeving.

Dit er voor zorgen dat er geen drempels worden opgelegd door de gemeente begint bij de Gemeenteraad; die dient te kijken of voorstellen wel aan de wetten voldoen en of ze wel goed uitgevoerd worden. Doe dat dan en waar blijkt – voortkomend uit extern onderzoek – dat dit niet het geval is, breek dan de verordeningen open en breng ze in overeenstemming met de Nederlandse en Internationale Wetgeving. In eerste instantie is de Gemeenteraad de woordvoerder van de burgers en dus verantwoordelijk voor goede democratische besluitvorming, het gaat uiteraard om mensen en wees eens eerlijk, dames en heren gemeenteraadsleden, hoe denkt u er over als uw ouders of andere familieleden door falend beleid in de problemen komen?

F. Bots

Sociaal Juridisch Adviseur

NL5688 BG 14